“இரவு மணி பத்து ஆகிவிட்டது. அந்த ட்ரையினை பிடித்தே ஆக வேண்டும்”. அவசரமாக ஓடி எப்படியோ கம்பார்ட்மெண்டுக்குள் நுழைந்து விட்டேன். கஷ்டப்பட்டு சீட்டைக் கண்டுபிடித்தேன். வாலிபர் ஒருவர் எனக்குரிய இடத்தில் உட்கார்ந்திருந்தார்.
சீட் தகராறு
காதில் “ஹெட்போனை” வைத்துக்கொண்டு தலையாட்டிக் கொண்டிருந்தார். அவர் கண் முன்னால் எப்படியாவது பட்டு விட வேண்டும் என்று ரொம்ப ட்ரை பண்ணி எதிரில் போய் நின்றேன். என்னை ஏற இறங்கப் பார்த்துவிட்டு கண்ணால் “என்ன வேண்டும்” என்று விசாரித்தார். நான் “சார் இது என்னோட இடம். நீங்க தவறுதலா உட்கார்ந்திருக்கீங்க”ன்னு சொன்னேன். உடனே கோபம் கொப்பளிக்க என்னை முறைத்தார். “அம் ஐ அன் இடியட்? திஸ் இஸ் மை சீட்” என்று சொல்லிவிட்டு விறைப்பாய் ஜன்னலோரம் திரும்பிக்கொண்டார். “சார் ப்ளீஸ் இது என்னோட சீட். நம்பர் B 2 முப்பது” என்றேன். அவர் உடனே “ஹலோ, எந்தும் முப்பது மேன்” என்றார் “உங்க டிக்கெட் காட்ட முடியுமா” என்றேன். “நீ என்ன பெரிய டிக்கெட் செக்கரா டிக்கெட் எல்லாம் கேக்கற” என்று கத்தினார். நான் “டிக்கெட் காட்டுங்க ப்ளீஸ்” என்றேன். வேண்டா வெறுப்பாய் காண்பித்தார். அதில் B 3 முப்பது என்றிருந்தது.
கருணாஸ் காமெடி
“ஆமாம். அடடா சாரி சார்” என்று காலில் விழாத குறையாக சொல்லி அசடு வழிந்தார். என்னுடைய பெட்டியையும் அவரே வாங்கி வைத்தார். மற்றவர்களுக்கு காதில் விழுகிற மாதிரி பல தடவை சாரி சொன்னார். அமைதியாக இடத்தைக் காலி செய்தார். நானும் கத்தி இருந்தால் கருணாஸ் காமெடி மாதிரி ஆகியிருக்கும். நான் அந்த இடத்திற்கு தேவையான ரியாக் ஷனைக் கையாண்டேன்.
இது அன்றாடம் நிறையப் பேருக்கு நடப்பதுதான். அந்தந்தத் தருணங்களில் நாம் எடுக்கும் எமோஷனலான முடிவுகள்தான் பல பிரச்சினைகளுக்கும் காரணம்.
மென்திறன்னா?
“மென் திறன் அப்படின்னாலே இங்க்லீஷ் பேசணும், ஆபிஸ்ல எப்படி இருக்கணும் , சொசைட்டில எப்படி நடந்துக்கணும், இதுதானே! இது எங்களுக்கு தெரியாதா? மேலை நாடுகள்தான் இந்தப் பயிற்சியை அறிமுகப்படுத்தி நிறைய காசு பண்ண ஆரம்பிச்சிட்டாங்க. இந்தியாவிலேயும் வந்தாச்சா? இதெல்லாம் தேவையே இல்ல”ன்னு நீங்க நினைக்கறீங்க.
இன்றைக்கு ஒரு பட்டனைத் தட்டிவிட்டா அமெரிக்கால இருக்கிறவர் கூட ஜாலியாப் பக்கத்து் வீட்டுகாரர்கிட்டப் பேசற மாதிரி பேச முடியுது. ஆனா பேசற நேரத்தில் சுருக்கமாகவும் தெளிவாகவும் பேசணும். மூணு நிமிஷ ஸ்கைப் ல மூவாயிரம் விஷயம் சொல்ல வேண்டி இருக்கு. அந்த கொஞ்ச நேரம் பேசறதுக்கே சுருங்க சொல்லி புரிய வைக்கணும். நாம மனிதர்களை விட எந்திரங்கள் கூடத்தான் அதிகம் பேசறோம். அப்படி ஒரு எந்திரத்தனமான வாழ்வில் மென் திறன் அவசியமானதே.
உறவுகளுக்கான பேச்சு
நாம் தன்மையாக ஆழ்மனதிலிருந்து பேசுவதை இழந்து வெகு நாட்கள் ஆகி விட்டது. எப்போது பேசும் தன்மை குறைகிறதோ நாம் சொல்ல வந்த கருத்தை பிறரிடம் சொல்ல முடியாமல் போகிறது. நாம் சிந்தித்துச் செயல்படுவதைக் காட்டிலும் சினம் கொண்டு செயல்படுவதைத்தான் பெரிதும் விரும்புகிறோம். எதற்கெடுத்தாலும் உடனுக்குடன் முடிவெடுத்து எடுத்தோம் கவிழ்த்தோம் என உறவுகளின் பலம் அறியாமல் செய்து விடுகிறோம். சந்தோஷமாக இருக்கும்போது வாக்குகளை அள்ளி விடுவதும், சோகமாக இருக்கும்போது தவறான முடிவுகள் எடுப்பதும் நமக்கு கை வந்த கலை.. சராசரியாகக் கூட பிறரிடம் சிரித்துப் பேச முடிவதில்லை.
இங்கிலிஷில் பேசிவிட்டால் உறவுகள் வந்துவிடாது. எந்த மொழி ஆனாலும் மற்றவரிடம் தொடர்பு ஏற்படுகிற மாதிரி பேசும் திறன் இருந்தால்தான் உறவுகள் பலப்படும்.
கண்டேன் சீதையை
சீதையைத் தேடிச் சென்று கண்டுபிடித்துவிட்ட அனுமன் அதை ராமரிடம் சொல்ல வருகிறார். சொல்கின்ற ஒரு வார்த்தையில் அத்தனையும் சொல்லி ஆக வேண்டும். அவர் சொல்லிய வரிகள் இன்றளவும் இலக்கிய உலகில் மிகவும் பிரபலம். “கண்டேன் சீதையை”. இந்த ஒரு வரியில் ராமர் மெய் மறந்தார். வெறும் பேச்சுக்கும், , தொடர்புடைய பேச்சுக்கும் அதிக வித்தியாசம் உண்டு.
இன்று ஒரு தரம் பார்த்த மனிதரை ஒரு வருடம் கழித்து பார்க்கிறோம். தொலைபேசி, ஸ்கைப், வாட்ஸ் அப் என பல தொடர்பு வழிகள். “குட் மார்னிங்” என இந்தியாவில் இருந்து சொல்லும்போதே ஒவ்வொரு நாட்டுக்கும் ஒரு டைமிங். இந்த எல்லா விஷயங்களையும் ஆட்கொள்ள மென் திறன் அவசியமாகிறது.
எதிர் நீச்சல்
மென்திறன் என்பது நடைமுறை சார்ந்த விஷயம்தான். அதை அன்னியனா பாக்காம , ரெமோவா பாருங்க. அப்பதான் நீங்க அதைக் காதலிப்பிங்க. “ஐயய்யோ” இதைக் காதலிக்கலைன்னா நம்ம லைப் போச்சா என்று பயத்தோடப் பார்த்தால் அதுவே ஒரு வேதாளமாகி முதுகில் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும்.
சமூகத்தின் இந்த புதிய ஆடுகளத்தில் எதிர் நீச்சல் போடணும்னா , அகடெமிக் திறனும், மென் திறனும் ரெட்டைக் குழல் துப்பாக்கின்னு தெரியனும். வெரி இன்ஸ்பைரிங் பர்சனாலிட்டி ன்னு எல்லாரும் உங்களைச் சொல்லணும்னா மென் திறனாளி ஆகுங்கள்.