இத்தாலி நாட்டில் பழங்காலத்தில் வாழ்ந்த மக்களைத்தான் ரோமானியர்கள் என்கிறோம். ரோமானிய மொழியில் விரலுக்கு டிஜிட்டஸ் (digitus) என்று பெயர். அந்த வார்த்தைதான் இன்று நாம் பயன்படுத்துகிற டிஜிட் (digit) எனும் வார்த்தையை நமக்குப் பெற்றுத் தந்துள்ளது.
விறைப்பான விரல்கள்
2500 வருடங்களுக்கு முன்னதாக வாழ்ந்த ரோமானியர்கள் பயன்படுத்திய எண் உருவங்கள் எல்லாம் விரல்களே. ரோமன் எண்கள் நீட்டவாக்கில் விறைத்தபடி இருக்கும் விரல்கள். காலப்போக்கில் அவற்றில் மேலேயும் கீழேயும் சிறுகோடுகள் உருவாகி உள்ளன. அவை கூட்டு எண்களாகவும் மாறி உள்ளன. அவற்றில் ஒன்று முதல் நான்கு வரையான எண் உருவங்கள் வெறும் நான்கு விரல்களாகவே ஆரம்பத்தில் இருந்தன.
விரிந்த கை
ரோமானிய எண்களில் ஐந்து எனும் எண்ணின் உருவம் ஆங்கில எழுத்தான V போல இருப்பதாக, இப்போது நாம் புரிந்துகொள்கிறோம் இருக்கும். ஆனால் உண்மையில் ஐந்து விரல்களையும் விரித்தபடி இருக்கும் கையின் கட்டைவிரலும் அதற்கு அருகில் இருக்கும் முதல்விரலும் இணைந்த உருவமாகத்தான் (அது ஆங்கில எழுத்து V போல தெரிகிறது) இருக்கிறது. ஒரு விரிந்த கையின் மொத்த விரல்களையும் குறிக்கும் உருவம்தான் அது.
இரு கைகளின் இணைவு
10 என்ற எண்ணிக்கைக்கான எண் உருவமான X என்பது இரண்டு கைகளின் இணைந்த உருவமாகவே உருவாகி உள்ளது. பெரிய எண்களை குறிக்க தங்களது மொழியின் எழுத்துக்களை ரோமானியர்கள் பயன்படுத்தினார்கள். L என்றால் 50. C என்றால் 100. D என்றால் 500. M என்றால் 1000. என்பதாக ஆரம்பகால ரோமானிய எண்கள் அமைந்தன.
ரோமானியர்கள் தங்களின் கடிகாரங்களில் பயன்படுத்திய அத்தகைய எண்களைத்தான் இன்னமும் பல கடிகாரங்களில் நாம் பயன்படுத்திக்கொண்டு இருக்கிறோம்.